Η τάση της μεταπολίτευσης ήταν πάντοτε οι γενικεύσεις: α) ο λαός έχει εξ ορισμού και μονίμως δίκιο, β) η Αριστερά δεν σφάλλει ποτέ, γ) η Ελλάδα παντα αδικείται. Καπου κοντα στο 2000 περασαμε σε αλλους ισοπεδωτισμους: α) οι πολιτικοί είναι λαμόγια, ανέντιμοι και απατεώνες, β) οι δημοσιογράφοι συγκαλύπτουν τις ανομιες τους και λαδωνονται, γ) οι επιχειρηματίες ειναι βαμπίρ που νοιάζονται μόνο για την παρτη τους.
Δεν ξέρω αν το 'χετε καταλαβει, αλλά τίποτε απο τα παραπανω δεν ισχύει εφόσον βασίζεται στον απόλυτο βαθμο και την εξίσωση ολων σε μια ιδιότητα, ενα χαρακτηριστικό. Η δαιμονοποιηση του επιχειρειν, η απαξιωση συλληβδην του πολιτικου και δημοσιογραφικου χωρου ειναι πρωτιστως βουτυρο στο ψωμι της ακροδεξιας και δευτερευόντως η φθηνη δικαιολογια των ανικανων, απαιδευτων κι ανιστοριτων, συντηρητικων ατομων και πολιτικων φορεων. Οι αφορισμοί συνήθως οδηγούν σε μη ορθή ανάγνωση της πραγματικότητας, κοινώς σε ψευδαισθήσεις. Και οι ψευδαισθήσεις με τη σειρα τους σε απότομες προσγειώσεις κι ενίοτε καταστροφικές επιλογές.
Έτσι και τώρα. Αρεσκομαστε σε μυθοπλασίες κι απο μηχανής θεούς. Μόνο που αυτή τη φορά περάσαμε απο την μιρλα της Ψωροκωσταινας στις φαμφαρες ενος εθνικισμού τόσο γελοίου που θυμίζει τον πατερα της νύφης στη ταινία "Γάμος α λα ελληνικά" που θεωρούσε οτι όλες οι λέξεις του πλανήτη προέρχονται απο την ελληνικήν! Πιστεύουμε δηλαδή οτι είμαστε οι μόνοι που έχουμε σημασία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, για την οικονομική αναπτυξη της ΕΕ και ενόψει επικείμενης συμφωνίας, απειλουμε κιόλας οτι αν δεν μας ακούσουν, τοτε αυτοι θα χασουν, όχι εμείς.
Σύμφωνα με τον Έλληνα πρωθυπουργό - που, τι ειρωνεία, για να στείλει μήνυμα στην πολιτικη ηγεσία της ΕΕ χρησιμοποιεί τα μίντια τα οποια όλο το προηγούμενο διάστημα λοιδορουσε ως πουλημενα, διεφθαρμένα, κινούμενα απο ανθελληνικα κέντρα- στο αρθρο του στην Le Monde οι άλλοι φταίνε, εμείς στο έλεος, οι άλλοι δεν διακρίνουν την κρισιμότητα, εμείς ειμαστε στον ίσιο δρόμο, οι άλλοι δεν θέλουν να βρεθούμε στα μισά, εμείς οι μαύροι κάνουμε δρασκελισμούς πέραν των δυνατοτήτων μας. Λαϊκισμός στυλ Μάρθα Βούρτση. Αστοιχειωτες επισημάνσεις τύπου ποιητή Φαμφαρα. Ανόητη και παντελή άγνοια συσχετισμών και ιεράρχησης στη διεθνή και ιδίως στην ευρωπαϊκή σκακιέρα.
Και τώρα; Τώρα αφου ο κ. Τσιπρας τους πέταξε ηλιθιωδως το μπαλάκι μέσω MME, θα του το γυρισουν πίσω με take it or leave it συμφωνία καποιων δισεκατομμυριων που ποτε δεν ειναι τζαμπα και βερεσε, ιδιως για την ελληνικη κοινωνια κι οικογενεια. Μαντέψτε για ποιον χτυπά η καμπάνα απο Σεπτέμβρη, αν όχι απο αύριο...
#mind_boggling_Greek_politics
Δεν ξέρω αν το 'χετε καταλαβει, αλλά τίποτε απο τα παραπανω δεν ισχύει εφόσον βασίζεται στον απόλυτο βαθμο και την εξίσωση ολων σε μια ιδιότητα, ενα χαρακτηριστικό. Η δαιμονοποιηση του επιχειρειν, η απαξιωση συλληβδην του πολιτικου και δημοσιογραφικου χωρου ειναι πρωτιστως βουτυρο στο ψωμι της ακροδεξιας και δευτερευόντως η φθηνη δικαιολογια των ανικανων, απαιδευτων κι ανιστοριτων, συντηρητικων ατομων και πολιτικων φορεων. Οι αφορισμοί συνήθως οδηγούν σε μη ορθή ανάγνωση της πραγματικότητας, κοινώς σε ψευδαισθήσεις. Και οι ψευδαισθήσεις με τη σειρα τους σε απότομες προσγειώσεις κι ενίοτε καταστροφικές επιλογές.
Έτσι και τώρα. Αρεσκομαστε σε μυθοπλασίες κι απο μηχανής θεούς. Μόνο που αυτή τη φορά περάσαμε απο την μιρλα της Ψωροκωσταινας στις φαμφαρες ενος εθνικισμού τόσο γελοίου που θυμίζει τον πατερα της νύφης στη ταινία "Γάμος α λα ελληνικά" που θεωρούσε οτι όλες οι λέξεις του πλανήτη προέρχονται απο την ελληνικήν! Πιστεύουμε δηλαδή οτι είμαστε οι μόνοι που έχουμε σημασία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, για την οικονομική αναπτυξη της ΕΕ και ενόψει επικείμενης συμφωνίας, απειλουμε κιόλας οτι αν δεν μας ακούσουν, τοτε αυτοι θα χασουν, όχι εμείς.
Σύμφωνα με τον Έλληνα πρωθυπουργό - που, τι ειρωνεία, για να στείλει μήνυμα στην πολιτικη ηγεσία της ΕΕ χρησιμοποιεί τα μίντια τα οποια όλο το προηγούμενο διάστημα λοιδορουσε ως πουλημενα, διεφθαρμένα, κινούμενα απο ανθελληνικα κέντρα- στο αρθρο του στην Le Monde οι άλλοι φταίνε, εμείς στο έλεος, οι άλλοι δεν διακρίνουν την κρισιμότητα, εμείς ειμαστε στον ίσιο δρόμο, οι άλλοι δεν θέλουν να βρεθούμε στα μισά, εμείς οι μαύροι κάνουμε δρασκελισμούς πέραν των δυνατοτήτων μας. Λαϊκισμός στυλ Μάρθα Βούρτση. Αστοιχειωτες επισημάνσεις τύπου ποιητή Φαμφαρα. Ανόητη και παντελή άγνοια συσχετισμών και ιεράρχησης στη διεθνή και ιδίως στην ευρωπαϊκή σκακιέρα.
Και τώρα; Τώρα αφου ο κ. Τσιπρας τους πέταξε ηλιθιωδως το μπαλάκι μέσω MME, θα του το γυρισουν πίσω με take it or leave it συμφωνία καποιων δισεκατομμυριων που ποτε δεν ειναι τζαμπα και βερεσε, ιδιως για την ελληνικη κοινωνια κι οικογενεια. Μαντέψτε για ποιον χτυπά η καμπάνα απο Σεπτέμβρη, αν όχι απο αύριο...
#mind_boggling_Greek_politics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου