"Όποιος δεν δημιουργεί
τίποτε, πιστεύει ότι όλα είναι ένα τίποτα" (Γκαίτε). Μου το θύμισε
πρόσφατα ένας φίλος σε μια συζήτηση που είχαμε περί της απάθειας μεγάλης
μερίδας συμπολιτών μας στα τεκταινόμενα. Οφείλω να παραδεχτώ ότι με προσγείωσε
απότομα. Με έφερε αντιμέτωπη με αυτό που ήθελα σαν ο διάολος το λιβάνι να
αποφύγω. Και εξηγούμαι: διαβάζω αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις για τις ευθύνες
των πολιτικών, των δικαστικών, των δημοσιογράφων κ.ό.κ. αλλά τίποτε για τον
μεγαλύτερο κίνδυνο που ελλοχεύει αυτή τη στιγμή: να θεωρούν πολλοί ότι δεν
υπάρχει ελπίδα, ότι ας κάτσουμε στα αυγά μας γιατί χειρότερα δεν γίνεται ή να
πιστεύουν αρκετοί ότι είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας, ό,τι κι αν πούμε ή
κάνουμε πάλι στα ίδια σκατά.
Ευθυνόφοβοι απλά; Όχι. Η μη
μετεξέλιξη του πολιτικού συστήματος, η μη παραγωγή ιδεών για το αύριο, η
παραγκώνιση του παρόντος για το ξεσκαρτάρισμα του παρελθόντος, έχει
αδρανοποιήσει, ακινητοποιήσει, εθίσει σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας στον
ωχαδερφισμο. Δεν έχει αφυπνίσει όπως πιστεύουν ορισμένοι. Οι κοκορομαχίες σε
μια χώρα με τρομακτικό ποσοστό άεργων και άνεργων σε συνδυασμό με την
πλειοψηφία όπου σαρώνει ο πολιτικός και ο οικονομικός αναλφαβητισμός,
δημιούργησε μια μαγιά απαξίωσης της πολιτικής όχι απλά στα πρότυπα των
Αγανακτισμένων, αλλά ακόμη χειρότερα στα πρότυπα των ζαμαμφουτιστων.
Δεν διεκδικούν κάτι, δεν θέλουν
να αντικαταστήσουν τον παλιό, φθαρμένο τρόπο ζωής, δεν τους εμπνέει μια
διαφορετικού τύπου κοινωνική οργάνωση, αδιαφορούν. Θεωρούν τα πάντα ανούσια
σχολιασμού, κριτικής. Πολλές φορές δε το να εκφέρεις μια άλλη άποψη περαν του
τετριμμένου "καταστρεφομαστε", που είναι το νέο καλημέρα επί την
ευκαιρία, εκλαμβάνεται ως χάσιμο χρόνου. Αν μάλιστα επιμείνεις, τότε υπάρχει κι
ο κίνδυνος να πιστέψουν ότι σίγουρα κάποιο λάκκο έχει η φάβα: "δεν μπορεί
θα 'χει ιδίον όφελος".
Κοινώς δεν μας έφταναν οι
φανατισμένοι ένθεν κι ένθεν και οι ονειροπαρμένοι, έχουμε και αυτούς που
βουλιάζουν σε μια ζωή χωρίς προοπτική και έχουν ήδη απαξιώσει τους πάντες.
Ανάμεσα στους πρώτους, τους δεύτερους και τους τρίτους, ποιους θεωρείτε πιο
επικίνδυνους σε μια ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση; Ειλικρινά, φοβάμαι να
απαντήσω αυτό που σκέφτομαι. Εσείς;
