Διαβάζω διάφορες κριτικές για όσους είμαστε κατά των παρελάσεων -φαντάζομαι ότι έχουμε το δικαίωμα ακόμα σ' αυτη τη χωρα, πόσο μαλλον αυτή τη μέρα, να μιλαμε ελεύθερα και να διατυπώνουμε ενστάσεις, ε;- οι οποίες βασίζονται πέρα από παράδοξα και υπερβολές και σε απολύτως αντιδημοκρατικά συμπεράσματα:
- Ποιος ειπε καταρχήν οτι όσοι δεν πετάμε την σκουφια μας με τις παρελάσεις, ειμαστε κατά της απόδοσης τιμών σε όσους αγωνιστηκαν τότε, πέραν όλων των άλλων, ΚΑΙ για να μας λούζετε σήμερα κάποιοι από την άνεση του καναπε με όλη τη ζωολογία και με τα συνήθη προσφιλη σε ακροδεξιούς κύκλους επίθετα (προδότες, ανθέλληνες); Να τιμήσουμε την επέτειο, να αποδωσουμε εύσημα και να νιώσουμε περηφάνια. Αλλά έλεος δεν γίνονται ολα αυτά, μόνον κι αποκλειστικά με μονότονο βηματισμό και εμβατήρια. Εκτός κι αν όντως είμαστε τόσο πτωχί τω πνεύματι που για να καταλάβουμε την αξία του ελληνοιταλικού πολέμου του 40-41 πρέπει να ακουμε εκατον χιλιαδες φορες το "κορόιδο Μουσολινι, κανένας δεν θα μείνει", αλλά να μην ξέρουμε τίποτε άλλο πέρα απο το ΌΧΙ του Μεταξα στο τέλος της ημέρας.
- Ειλικρινά πιστεύετε ότι ο πιο ενδεικτικός και καλυτερος τρόπος για να γιορτάσουμε μια σημαντικη νίκη ενός μικρού έθνους εναντίον του φασισμου, ειναι οι στρατιωτικες επιδείξεις, οι γυαλισμένες αρβύλες και τα τανκς; Σας εκλιπαρω, πριν αποτρελλαθούμε όλοι μαζί, ξαναδιαβαστε Ιστορια, μιληστε με/ακουστε ανθρώπους που (επ)έζησαν τον φασισμό και επιτέλους συνειδητοποιήστε ότι η ομοιομορφία και ο θαυμασμός σε στρατιωτικου τυπου συμπεριφορές ταιριάζει γαντι σε ολοκληρωτικα καθεστωτα ΚΑΙ δεν ειναι ιδιον, ουτε χαρακτηριστικό των δημοκρατών, αλλά μάλλον των εθνικιστών και κυρίως αδιάβαστων, ανασφαλέστατων ατόμων που συνηθως παλατζάρουν μεταξυ ιδεολογικου και κομματικου αχταρμα.
- Έπειτα για ποια εθνικη υπερηφανεια ακριβως μιλάτε όταν οι ακροδεξιοι κάνουν παρτυ σημερα, η πλειοψηφία των μαθητών την έχουν δει χαβαλε και φλερτ, οι περισσοτεροι ευκαιρια για οικογενειακο τσιμπούσι; Για να καταλάβουμε κι εμεις οι ανιστόριτοι, οπως κοπανάτε από το πρωί: το σημαιάκι, η παρακολούθηση, απο την τηλεόραση κιόλας, της παρέλασης και ο μπακαλιάρος σκορδαλια σε κάνουν βαθυτατα Έλληνα; Σχωρνατε μας, αλλά μάλλον η δικη μας ανάγνωση της ιστορίας δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιους εξυπνακισμους και τόση αφέλεια, στα όρια του γελοίου κιόλας.
Σε τελική ανάλυση το να μιλάει κάποιος με θέρμη κατά των παρελάσεων, δεν σημαινει ότι την επομένη θα απαγορευτουν οι παρελάσεις. Μην βγάζετε τόσο παιδαριώδη συμπεράσματα. Και μην σας πιάνουν τόσο φοβικά σύνδρομα καταδίωξης, πια. Το να συζητήσουμε για το πώς αποδίδουμε τιμές δεν ειναι κακό. Π.χ. προσωπικά αν και δεν με ενθουσιάζει κανενός είδους παρέλαση, θα κατανοούσα, μια μεγάλη παρέλαση οπως κάνουν πολλα δημοκρατικά κράτη (π.χ. η Γαλλία) μια φορα το χρόνο.
Το πώς θα εκφραστει ο καθένας εκείνη τη μερα, με σημαίες στα μπαλκόνια του, τα αμάξια του, τις γλάστρες του, δικαίωμά του. Απο 'κει και πέρα, όμως, ας συμφωνησουμε επιτέλους στο συλλογικό έστω. Μπορούμε; Κομματάκι δυσκολο, θα μου επιτρέψετε, όταν οι μισοί αφορίζετε ασυστολα και αυθαίρετα όποιον στοιχειωδώς τολμησει να διαφωνήσει μαζί σας, άλλοι συγχέετε τα ιστορικα γεγονότα με εθνικιστικες ερμηνείες, μερικοί τσιρίζετε ωσάν τάχα βρίσκεστε σε τρελοκομείο κι ορισμένοι κάθεστε σαν χαχες να παρακολουθείτε τους προηγούμενους να κονταροχτυπιούνται. Ποια εθνικη ανάταση, ποιο "σηκώστε το κεφάλι ψηλά"; Το εθνικο μας τσίρκο ή μάλλον τρελλοκομείο σε τουρνέ καλυτερα. Φευ.
- Ποιος ειπε καταρχήν οτι όσοι δεν πετάμε την σκουφια μας με τις παρελάσεις, ειμαστε κατά της απόδοσης τιμών σε όσους αγωνιστηκαν τότε, πέραν όλων των άλλων, ΚΑΙ για να μας λούζετε σήμερα κάποιοι από την άνεση του καναπε με όλη τη ζωολογία και με τα συνήθη προσφιλη σε ακροδεξιούς κύκλους επίθετα (προδότες, ανθέλληνες); Να τιμήσουμε την επέτειο, να αποδωσουμε εύσημα και να νιώσουμε περηφάνια. Αλλά έλεος δεν γίνονται ολα αυτά, μόνον κι αποκλειστικά με μονότονο βηματισμό και εμβατήρια. Εκτός κι αν όντως είμαστε τόσο πτωχί τω πνεύματι που για να καταλάβουμε την αξία του ελληνοιταλικού πολέμου του 40-41 πρέπει να ακουμε εκατον χιλιαδες φορες το "κορόιδο Μουσολινι, κανένας δεν θα μείνει", αλλά να μην ξέρουμε τίποτε άλλο πέρα απο το ΌΧΙ του Μεταξα στο τέλος της ημέρας.
- Ειλικρινά πιστεύετε ότι ο πιο ενδεικτικός και καλυτερος τρόπος για να γιορτάσουμε μια σημαντικη νίκη ενός μικρού έθνους εναντίον του φασισμου, ειναι οι στρατιωτικες επιδείξεις, οι γυαλισμένες αρβύλες και τα τανκς; Σας εκλιπαρω, πριν αποτρελλαθούμε όλοι μαζί, ξαναδιαβαστε Ιστορια, μιληστε με/ακουστε ανθρώπους που (επ)έζησαν τον φασισμό και επιτέλους συνειδητοποιήστε ότι η ομοιομορφία και ο θαυμασμός σε στρατιωτικου τυπου συμπεριφορές ταιριάζει γαντι σε ολοκληρωτικα καθεστωτα ΚΑΙ δεν ειναι ιδιον, ουτε χαρακτηριστικό των δημοκρατών, αλλά μάλλον των εθνικιστών και κυρίως αδιάβαστων, ανασφαλέστατων ατόμων που συνηθως παλατζάρουν μεταξυ ιδεολογικου και κομματικου αχταρμα.
- Έπειτα για ποια εθνικη υπερηφανεια ακριβως μιλάτε όταν οι ακροδεξιοι κάνουν παρτυ σημερα, η πλειοψηφία των μαθητών την έχουν δει χαβαλε και φλερτ, οι περισσοτεροι ευκαιρια για οικογενειακο τσιμπούσι; Για να καταλάβουμε κι εμεις οι ανιστόριτοι, οπως κοπανάτε από το πρωί: το σημαιάκι, η παρακολούθηση, απο την τηλεόραση κιόλας, της παρέλασης και ο μπακαλιάρος σκορδαλια σε κάνουν βαθυτατα Έλληνα; Σχωρνατε μας, αλλά μάλλον η δικη μας ανάγνωση της ιστορίας δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιους εξυπνακισμους και τόση αφέλεια, στα όρια του γελοίου κιόλας.
Σε τελική ανάλυση το να μιλάει κάποιος με θέρμη κατά των παρελάσεων, δεν σημαινει ότι την επομένη θα απαγορευτουν οι παρελάσεις. Μην βγάζετε τόσο παιδαριώδη συμπεράσματα. Και μην σας πιάνουν τόσο φοβικά σύνδρομα καταδίωξης, πια. Το να συζητήσουμε για το πώς αποδίδουμε τιμές δεν ειναι κακό. Π.χ. προσωπικά αν και δεν με ενθουσιάζει κανενός είδους παρέλαση, θα κατανοούσα, μια μεγάλη παρέλαση οπως κάνουν πολλα δημοκρατικά κράτη (π.χ. η Γαλλία) μια φορα το χρόνο.
Το πώς θα εκφραστει ο καθένας εκείνη τη μερα, με σημαίες στα μπαλκόνια του, τα αμάξια του, τις γλάστρες του, δικαίωμά του. Απο 'κει και πέρα, όμως, ας συμφωνησουμε επιτέλους στο συλλογικό έστω. Μπορούμε; Κομματάκι δυσκολο, θα μου επιτρέψετε, όταν οι μισοί αφορίζετε ασυστολα και αυθαίρετα όποιον στοιχειωδώς τολμησει να διαφωνήσει μαζί σας, άλλοι συγχέετε τα ιστορικα γεγονότα με εθνικιστικες ερμηνείες, μερικοί τσιρίζετε ωσάν τάχα βρίσκεστε σε τρελοκομείο κι ορισμένοι κάθεστε σαν χαχες να παρακολουθείτε τους προηγούμενους να κονταροχτυπιούνται. Ποια εθνικη ανάταση, ποιο "σηκώστε το κεφάλι ψηλά"; Το εθνικο μας τσίρκο ή μάλλον τρελλοκομείο σε τουρνέ καλυτερα. Φευ.
