Τρεις τάσεις/αποψεις στα κοινωνικά δίκτυα τις τελευταίες δυο βδομάδες είναι ενδεικτικές του πολιτικού αναλφαβητισμού που σαρώνει την χώρα:
1) "Τραμπ και Χιλαρυ ειναι ενα και το αυτο. Ταλε κουαλε. Όποιος κι αν βγει θα πράξει τα ίδια: αυτά που θα του υποδείξουν τα σκοτεινά παρακεντρα, οι πολυεθνικές, οι αδηφάγοι τραπεζίτες".
Αντίληψη που θεωρεί την πολιτική ενα πεδίο ανούσιο να συμμετάσχει κανείς, καθότι σικε, στημένο εκ των προτέρων, ενω στοχοποιει συγκεκριμένες οικονομικές δραστηριότητες ως a priori πονηρές, προϊόν παράνομων ενεργειων και διαφθοράς. Άποψη που αγνοεί σχεδόν εξωφρενικά την ιστορία, την δομη, την δυναμική και τους περιορισμούς του αμερικάνικου πολιτικού συστήματος. Θέση που παραβλέπει επικινδύνως τόσο τις σημαντικές διαφορές των δύο κομματων, Ρεπουμπλικάνων-Δημοκρατικων ακόμα και στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όσο και τις κραυγαλεες αντιθέσεις των υποψηφίων τους για το χρισμα της Προεδρίας.
Καταναλωνω υπερβολικο χρόνο σε διεθνή ΜΜΕ και συζητώντας με φίλους στο εξωτερικο, πιστέψτε με πουθενά δεν ειναι διαδεδομένα σε τέτοιο βαθμό τα παραπάνω. Στην Ελλάδα ο αντιαμερικανισμος σε συνδυασμό με την υπέρτατη συνωμοσιολογια έχει βαθιές ρίζες κι όχι μόνον στην αριστερα να σημειωσω. Έχει καλλιεργηθεί σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης ως το "σούπερ προσόν" κάθε ατόμου που θέλει να αναλύσει τα διεθνή, δυστυχώς.
2) "Μωρέ δεν πάνε να φυγουν οι Άγγλοι απο την ΕΕ. Στα τσακιδια, χάρη θα μας κάνουν. Οι φλωροι, οι αδερφαρες που μας απειλούν κιόλας".
Πέραν του ρατσισμού και σεξισμού που δεν είναι διόλου αμελητέοι αμφοτεροι, μάλλον ενδεικτικοί του πουριτανισμου και της μισαλλοδοξίας που θριαμβεύει στην ελληνική δημόσια σφαίρα, είναι εκπληκτικό πώς οι υποστηρικτές τέτοιων λεκτικών αναθεματων, δεν αντιλαμβάνονται ούτε στο ελάχιστο τον ρόλο της ΜΒ στην παγκόσμια οικονομία και δη την ευρωπαϊκή, το τραπεζικό αλλά και ναυτιλιακό σύστημα, τους κινδύνους ή κραδασμούς που θα επιφέρει ένα ενδεχόμενο Brexit στις αγορές, άρα και στην τσεπη μας. Πομφόλυγες που λειτουργουν υποτίθεται προς εκτόνωση (;), ενώ αγνοούν επικινδύνως πώς λειτουργει η παγκόσμια οικονομία, ωσαν είμαστε μάγκες και καραμπουζουκληδες στο παγκόσμιο χωριο... κάθε άλλο.
3) "Αυτοί είναι που διοργανώνουν τους Παραιτηθείτε... [ακολουθεί λιστα ονοματων/φωτογραφιών ωσαν μελλοθανατοι καταζητουμενοι]. Κάτι φανατισμενοι δεξιοι και Πασοκοι που θελουν να φέρουν το χαος".
Αν και εχω εκφράσει τις αντιρρήσεις/ε ενστάσεις μου ανοικτα με τους Παραιτηθείτε, μολονότι ορισμενοι υποστηρικτές τους με βάφτισαν Συριζοτρολ, ενώ κάποιοι με θεωρούν περιορισμένης πολιτικής αντίληψης που δεν συμμεριζομαι τον ενθουσιασμό τους, η στοχοποίηση τους είναι άδικη, τρισαθλια και καταδικαστέα χωρίς ναι μεν, αλλά. Γνωριζω σε προσωπικό επίπεδο πολλούς απο αυτούς και παρά τις πολιτικές μας διαφωνίες επι του συγκεκριμένου, της εκδήλωσης στις 15/6 δηλαδή, δεν θα διανοουμουν ποτέ να τους χλευασω ή υποτιμησω ή να στοχοποιησω με λίστες αμφιβόλου περιεχομένου που βρίθουν ανακριβειών, αν όχι ξεχειλίζουν χολή και παρακινούν ορισμένες φορές ακόμα και σε φυσικό, όχι απλά λεκτικό, λιντσάρισμα τους.
Τα παραπάνω συνολικά καταδεικνύουν πόσο απαιδευτη δημοκρατικά αλλά και πολιτικά είναι μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας. Ξυφουλκουν, αγανακτουν, το παιζουν νταηδες και ξερολες, πετούν με ευκολία ρουκέτες ανοησιας και μανιχαϊσμου, μην έχοντας ιδέα για τι πράγμα αναφέρονται ή αν πλήττονται οι ίδιοι εντέλει και η καθημερινότητα τους.
Για γέλια; Όχι μονον για κλάματα ή μάλλον καλύτερα για να τραβά κανείς τα μαλλιά του.
Όπως το λένε πιο ωμα αγγλιστι: absolutely pathetic, not least to say tragic.
Ώρες-ώρες, ειλικρινά, πιστεύω οτι η αντιμετώπιση της ανεργίας ή της γάγγραινας του Ασφαλιστικού, είναι ευκολακι μπροστά στην αποδόμηση των παραπάνω αντιλήψεων. Εχω άδικο;
