Ο λύκος και τα αρνάκια

♪ ♫ ♩ ♬
Όταν πέφτει το σκοτάδι
Βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
Στη χαμένη πολιτεία
Και ζητά τροφή
Κλειδωμένα είναι τα αρνάκια
Ζαχαρένιο το κλειδί
♪ ♫ ♩ ♬

Αφού περάσαμε μια νύχτα στα Εξάρχεια του τύπου "κλέφτες κι αστυνόμοι" με εξακρίβωση στοιχείων ανά 2 μέτρα, με ταμπουρωμένους τους μισούς σε πολυκατοικίες για να μην τους έρθει καμια αδέσποτη, με άλλους να κοιτάζουν έκπληκτοι από μπαράκια και ταβέρνες το κρυφτοκυνηγητό, με μπαχαλόκαβλους να βάζουν φωτιές, να επιδίδονται στις γνωστές οδομαχίες με πετροπόλεμο στα στενά γύρω από την πλατεία Εξαρχείων, με την αστυνομία να μας έχει φλομώσει με ρίψεις χημικών και κρότου-λάμψης νομίζω μας ταιριάζει το ακόλουθο μουσικό κομμάτι. 

Μικρή υποσημείωση: Και οι δυο πλεύρες ως γκέτο αντιμετωπίζουν βλακωδέστατα τα Εξάρχεια. Το έχουμε καταλάβει εδώ και καιρό, δυστυχώς. Για να μην αναφέρω το πρόβλημα με την αλβανική μαφία. 

Μέσα σ' όλα αυτά απορώ πώς στα κομμάτια χτες θεωρήθηκα ύποπτη να επιφέρω τον πανικό με 12ποντη μπότα (Πού να τρέξω μάνα μου; Στο βιβλίο Γκίνες θα με είχαν φαντάζομαι...), ούτε γιατί ακριβώς θα έπρεπε να σκεφτώ να έχω ταυτότητα για να αγοράσω καπνό και τσίχλες από το ψιλικατζίδικο ακριβώς κάτω από το σπίτι μου; 

Δεν είναι έγκλημα να ζεις στα Εξάρχεια, ούτε όλοι όσοι ζούμε στην περιοχή είμαστε ύποπτοι για εγκληματικές ενέργειες. Έλεος.