Online; Τry better offline

Παρακολούθησα χτες την εκπομπή Τρεμης-Ευαγγελατου. Εκνευρίστηκα οφείλω να ομολογήσω και τολμώ να πω ότι είναι η πρώτη φορά που λυπήθηκα τον κ. Βαρουφακη. Η δημοσιογραφία που τεντώνει το σκοινί του εθνoλαϊκισμού για να κρεμαστούμε όλοι ανάποδα στο τέλος, ποτέ δεν μου ήταν ελκυστική και σαφέστατα δεν την θεωρώ ούτε χρήσιμη/απαραίτητη, ούτε παράδειγμα προς μίμηση.

Πολιτικά δεν προσέφερε τίποτε πέραν από αναπαραγωγή των τετριμμένων. Δημοσιογραφικά πάσχιζε να βγάλει λαβράκι με οποιοδήποτε κόστος. Τηλεοπτικά φάνταζε σαν κάτι καινούργιο, αν και για όσους έχουμε ζήσει στο εξωτερικό, θύμιζε τηλεόραση δεκαετίας '80 α λα Αμερικα. Με λίγα λόγια και θα το πω ωμά και απλά: μάπα το καρπούζι, από όπου κι αν το πιάσει κανείς.

Κρίμα, ειλικρινά. Στις παρούσες συνθήκες ουκ ολίγες οι δημοσιογραφικές αξιόλογες ιδέες που θα μπορούσαν να ανθίσουν. Μόνο που το μιντιακο σύστημα επιλέγει δυστυχώς την πεπατημένη, το αναμασημένο φαγητό, το λίγο από όλα των άλλων. Μια σίγουρη δηλαδή συνταγή αποτυχίας με μικρό χρονικό ορίζοντα. Υπομονή; Όχι. Αλλαγή καναλιού, διάβασμα βιβλίου, γράψιμο, σεξ, μαγειρική, ποτάκι έξω με φίλους, σινεμά, μουσικοκριτική. Πολλές οι επιλογές. Η επιμονή όμως στο καπως επιτηδευμενο λαϊκιστικο ντιρλανταντα με αυτοκλητους δημοσιογραφους εισαγγελείς, ε διαολε δεν είναι μια απ' αυτές. Για ’μένα τουλάχιστον. Καλημέρα σας το λοιπόν και περαστικά.